Zondag. We maken goede voortgang. Vanochtend hebben we minder dan 1000 mijl te gaan en in de loop van de dag zullen we halverwege zijn. Het ritueel is dat we een broodje eten met koffie of thee en de problemen van de dag doornemen in de kuip. Dan wordt het dagprogramma opgesteld, meestal, lezen, slapen, lezen en wat slapen. Een hoogtepunt kan een rondje over het dek zijn. We worden begroet deze morgen door 2 grienden die even langszij komen. Van de badkamer op het achterdek wordt gretig gebruik gemaakt. We lopen vandaag zo'n 8 knopen en de puts (emmer) vullen met zeewater is wat listiger. Voor je het weet heb je een enorme ruk aan je arm en verlies je je evenwicht of de puts. De temperaturen zijn flink opgelopen. Droegen we de eerste nachten nog lange mouwen en een jack, nu is het heerlijk met een t-shirt. Overdag is het blote basten weer en is insmeren een must. Ondanks alle pogingen om een vis te vangen zijn we niet erg succesvol. Vandaag hebben we weer beet en Yorick en Sjoerd beginnen met het binnenhalen van de lijn. Een mai-mai springt boven het water uit maar met de waterski snelheden die we maken eindigt het avontuur in een mai-mai met een lip-job en weer geen vis voor ons. Rond 12 uur bereiken we het halfway point van onze trip en Yorick heeft voor het feest een grote stapel pannenkoeken gebakken met gevaar voor eigen leven (het is smoorheet in de kombuis). Apart, om geuren die ik associeer met Lage Vuursche te ruiken midden op de Atlantische Oceaan. Dat brengt me gelijk op een andere opvallende gewaarwording. Het schip maakt diverse geluiden en het kan dus gebeuren dat je denkt een politie sirene te horen, of een mobieltje of eksters. Geluiden die aan wal zo normaal zijn maar hier ondenkbaar. Ze doen me denken aan thuis en mijn "normale" leven.
Als Yorick 's middags denkt op het voordek eens even een lekker stukje te lezen valt hem op dat bevestiging van de boom van de genua een borgclip mist. Voordat ik verder ga is dit misschien een mooi moment om mijn nieuwe zeiltermen met jullie te delen. Het schip heeft 2 masten, de hoofdmast en de bazaan. Zeilen worden gehesen met lijnen die vallen genoemd worden. De kraanlijnen houden de gieken (de dwarsliggers waarop de zeilen rusten) op. Tussen mast en giek zitten lazyjacks, lijnen die ervoor zorgen dat het zeil bij het strijken netjes op de giek valt. Aan de gieken zitten de schoten, 1 aan loef (wind) en 1 aan de lijzijde. Daarmee kun je de giek aan bakboord (links) of stuurboord (rechts) zetten. Omdat we voor de wind gaan (dus de wind vanachter hebben) wordt de giek verankerd met de bulletalie om te voorkomen dat de giek door draaiing van de wind of beweging van de boot gijpt . Dat wil zeggen dat de wind het zeil met grote snelheid van de ene zijde naar de andere zijde rukt. Tussen de hoofdmast en de punt van de boot zit het fok. Wij gebruiken nu echter een genua, dat is een bollere vorm van een fok die je gebruikt bij het zeilen voor de wind. Voor maximaal zeiloppervlak staat het grootzeil aan stuurboord en de genua aan bakboord. Die wordt uit gehouden door de boom. Goed, de circlip (borgring) van de bevestiging van de boom aan de mast was weg en de pin kon eruit schieten. Dus de genua inrollen, de boom laten zakken en losmaken. Met een stuk draadeind maken we een nieuwe pin die vastgezet wordt met zelfborgende moeren. Omdat we toch bezig zijn gijpen we gelijk maar even voor een nieuwe koers. Het avondeten wordt verzorgd door Emile en Jacqueline die van de overgebleven tomaten en spek een lekkere pasta maken. Binnenkort gaan we volledig over op blikvoer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten