Dag 10

We staan vroeg op voor onze tocht naar Grenada. We gaan in één streep naar St George's waar we goed kunnen liggen en inklaren. Dat is 37 mijl. Eerst een zeebad en afspoelen met een fles zoet water. Naast ons duikt een grote schildpad op. We ontbijten met gebakken ei en brood. Dan wordt het anker gelicht. We zijn bang voor harde wind want vannacht heeft het enorm gewaaid. Onno maakt ons nog even bang met OZO wind maar uiteindelijk was de wind ONO windkracht 6 tot 7. We spuiten door het water met 7 of meer knopen. Het is een mooie tocht langs Canouan, de rotsen Two Sisters en  Isle de Ronde. We moeten een actieve onderzeese vulkaan ontwijken en kunnen dan door naar Grenada. De reis loopt voorspoedig, prachtig zeilweer. Aan de kust van Grenada liggen veel kleine dorpjes met huizen in felle kleuren. Tegen 13.00 zien we St George's liggen. Het ziet er een beetje Toscaans uit met de torentjes van kerken en de rode daken. Ruim voor 15.00 uur liggen we in Port Louis Marina. Thys gaat inklaren, de haven heeft douches dus eerst eens heerlijk uitgebreid met zoet water douchen. Zo heerlijk! We lopen naar de bushalte. Dat betekent dat een mini busje volgepropt wordt met 20 man en we voor EC 2,50 (minder dan een euro) meekunnen. De busjes stoppen overal en een "controleur" weet precies wie er waar uit moet. Naast mij zit een prachtig donker meisje op schoot bij haar vader. Waar we uitstappen liggen kleine vissersbootjes en er wordt handel gedreven. Ik maak wat mooie foto's. We lopen naar het kerkje op de top waarvan het middenschip in een orkaan is vergaan. De sfeer in de stad is gemoedelijk. Dan naar beneden en via het tunneltje weer de stad in. We lopen naar de Nutmeg een eten nog een keer lobster, Thys een T-bone. Ze hebben goede wifi (itt de haven) en we werken alle mail en de blog bij.
Morgen gaan we naar Hartman Bay. Onze laatste stop. Daar gaat de boot uit het water. Woensdag ochtend vlieg ik naar Martinique. Daar blijf ik nog een nacht voordat ik vertrek naar huis. Het was een magnifieke trip met geweldige reispartners. Thys bedankt voor deze mogelijkheid en Onno bedankt voor je gezelligheid en humor. And, what happens on the Kaat, stays on the Kaat!

Dag 9

Je zult nu inmiddels het ritueel wel herkennen. Half zes wakker, duikje, ontbijt met vers brood en klaarmaken voor vertrek. We zeilen naar Petit St.Vincent, weer een prive eiland. De koers luistert nauw door ondieptes van zandbanken en koraalrif. We ankeren op 100 meter van het strand in het zand, dus het water is helder blauw. Er is weinig te snorkelen maar we vinden een plek waar veel conch schelpen zijn weggegooid. We zoeken een paar mooie uit, misschien kunnen we ze toch meekrijgen? Iets verder op het strand is een leuke bar, de prijzen zijn schappelijk en het lijkt ons een mooi plekje voor een drankje en lunch. We luieren en lezen wat op de boot. Als we verhit zijn nemen we een duik. Naast de boot zien we een kleine schildpad die er snel vandoor gaat als ik dichtbij kom. Ik zwem door naar het strand en zit daar een tijdje als Thys en Onno met het bootje overkomen. We lunchen met pizza's en een burger voor Thys. Na de lunch liggen we op het strand in de schaduw van de bomen voor een korte siësta. Terug aan boord eten we een fruitsalada en verliezen ons dan aan de boeken. Een loom dagje.  We besluiten morgen in een keer naar Grenada te zeilen, ongeveer 35 mijl.

Dag 8

Bij de eerste zonnestralen zijn we wakker, klaar voor een sprong in het water. Onno gaat nog een keer snorkelen aan het eind van het eiland, Thys aan het begin. Hij gaat met flippers vanwege de stroming. Ik houd het bij een rondje om de boot. Thys heeft brooddeeg te rijzen gezet dat ik in de oven zet. We ontbijten met vers warm brood. Uiteraard met kaas. Na het ontbijt en de controles zetten we koers naar Union. Daar moeten we uitklaren, morgen varen we Grenada in. De tocht naar Clifton vraagt om aandacht, overal om ons heen liggen verraderlijke riffen. Als we Clifton binnenlopen vraagt een jongen in een motorboot of we een mooring willen. Eigenlijk willen we naar de harbour yacht club dus wijzen we zijn aanbod af. De steiger ligt echter vol dus uiteindelijk nemen we toch een aanmeerboei en regelen we dat hij ons naar en van de wal brengt. Onno blijft aan boord, Thys gaat uitklaren en ik doe boodschappen. Eerst halen we EC dollars bij de bank. In het supermarktje score ik bier, wijn, eieren een een chipie. Ik loop door naar het groente en fruit marktje. Het is een kleurig geheel van stalletjes met lokaal fruit en een enkele excentrieke bewoner waardoorheen 3 magere geiten lopen. Ik zie Big Citi Grill. Op Tobago Cays zagen we hun wifi af en toe. Ik pak snel mijn telefoon en het lukt om wat apjes en mail te versturen. Op het marktje word ik verleid met "sweety" en "darling" door een vrolijke kraamdame en ik koop ananas, pomelo en appels bij haar.
Ik schiet nog heimelijk wat foto's en als ik terugloop komt Thys net aanlopen. Hij steelt ook nog snel wat wifi. Aan de kade wacht onze vriend reeds. We steken over naar Palm Island. Een groot deel van het eiland is privaat bezit van een zeer luxe resort. We vinden een mooring en nemen een frisse duik. Het is mooi snorkelen. Aan land gaan is wat lastig omdat tot vlak voor de kust veel zeeegels zitten. Er is één strandje waar wij als normale stervelingen mogen komen en we zitten daar een tijdje, uitkijkend over het helder blauwe water richting de Kaat.
Terug aan boord eten we onze tweede maaltijd tonijn. Thys maakt er weer iets heerlijks van gekruid met peper een snufje zout en wat gember. Chinese man heeft gegeten, Chinese man moet slapen, dus een kleine siësta. In de namiddag snorkelen we nog een keer. Ik zie een pijlinktvis naast de vele andere mooie vissen. We hebben een rustige avond met wat lezen en discussiëren, een noodlesoepje en ons glaasje whisky. Ik slaap in de kuip.

Dag 7

Om half 7 zijn we wakker, om ons heen fluiten alle vogels. Er komt een bootje langszij met vers brood een fruit. Van onze laatste Eastern Caribian dollars kopen we stokbrood en bananen. Het is een prachtige dag, er staat wel een fikse wind. Op de motor willen we vandaag langs het rif oversteken naar Tobago Cays. Het is ongeveer 2,5 mijl. Tobago Cays is een marine park van een verzameling onbewoonde eilandjes. Het is prachtig snorkelen bij het rif en op de grasbedden grazen zeeschildpadden. We motoren ernaartoe en bij onze ankerplaats zien we al gelijk de eerste schildpad naast ons opduiken.
Vergeet wat ik gezegd heb totnutoe, dit is echt, echt, echt uit de folder. Azuurblauw water om ons heen, de met palmbomen bedekte strandjes van de eilandjes Petit  Bateau en Petit Rameau naast ons en schildpadden om ons schip. We worden begroet door een visser. "Do you have Tuna slices? I have 2 tuna's. How much? One for 100 EC$ (30 €)". We eten dus tuna vandaag. Als de tonijn schoongemaakt is gaan we snorkelen. Het rif bij het schip is mooi maar de stroming is sterk een het kost wat inspanning om bij het strand te komen. De schildpadden zitten bij het grasveld aan het andere eind van het strand en daar snorkelen we verder. Als we het water ingaan zitten er al direct 2 in de buurt. Niet veel later kunnen we er 1 lang observeren, fotograferen en filmen. Zo prachtig!  Vooral als hij met ons opzwemt  met de lome slagen van zijn voorpoten. Thys vertelt dat om de punt van het eiland een prachtig rif zit met scholen grote vissen. Ik wil niet te lang snorkelen in de volle zon. Vanmiddag ga ik daar nog kijken. Terug op de boot maakt Thys een captains dinner van rijst met boontjes en tonijnsteak medium. Onno maakt een vruchtensalade van ananas, mango en banaan. Om het af te maken plaatsen we de tafel rondom de bazaanmast. Het is een godenmaal dat wordt afgemaakt door de witte wijn die Onno heeft besteld. Na de maaltijd rusten we wat. Om twee uur zwem ik met Onno naar het strand. In een waterdicht bakje neem ik mijn fototoestel en telefoon mee. Bij het strand wenkt Onno mij haastig, enigzins verschrikt kijkend en wijzend in het water. Als ik naast hem sta zie ik het ook. Drie enorme stekelroggen zwemmen rondjes vlak bij het strand. De grootste heeft een spanwijdte van ongeveer 1,5 meter. Ze zijn zo prachtig maar ook wel angstaanjagend groot. We durven allebei niet het water in om met ze te zwemmen! Het is een fascinerend schouwspel, ze draaien rondjes, de grootste van het stel is donker, de kleinste (nog altijd ruim 50 cm) zandkleurig. We denken dat ze af zijn gekomen op visafval van de strandtentjes. We lopen over een paadje naar de andere kant van het eiland als ik Onno tegenhoud. Voor ons zit een enorme leguaan, van kop tot staart zeker een meter. Hij is zandkleurig, met een zwart gestreepte staart en een oranje rugkam. Wat een magnifieke plek toch. We snorkelen aan de andere kant van het eiland. Er zijn mooie koraal formaties, klein groen knopjeskoraal, groot groen bolkoraal, wuivend bladkoraal,  buiskoraal, teveel om op te noemen. En overal waar je kijkt vissen. Een van de grotere soorten is nieuwsgierig en komt heel dicht bij waardoor ik mooie foto's kan maken.
Wat later maak ik vanaf het eiland mooie foto's van de Kaat. Iemand laat zijn drone op voor een beeld vanuit de lucht.
Net op tijd want het betrekt en als we aan boord zijn vallen de eerste spetters. We eten nasi goreng a la Kaat in het donker in de kuip en na de traditionele whisky we call it a day.

Dag 7

Om half 7 zijn we wakker, om ons heen fluiten alle vogels. Er komt een bootje langszij met vers brood een fruit. Van onze laatste Eastern Caribian dollars kopen we stokbrood en bananen. Het is een prachtige dag, er staat wel een fikse wind. Op de motor willen we vandaag langs het rif oversteken naar Tobago Cays. Het is ongeveer 2,5 mijl. Tobago Cays is een marine park van een verzameling onbewoonde eilandjes. Het is prachtig snorkelen bij het rif en op de grasbedden grazen zeeschildpadden. We motoren ernaartoe en bij onze ankerplaats zien we al gelijk de eerste schildpad naast ons opduiken.
Vergeet wat ik gezegd heb totnutoe, dit is echt, echt, echt uit de folder. Azuurblauw water om ons heen, de met palmbomen bedekte strandjes van de eilandjes Petit  Bateau en Petit Rameau naast ons en schildpadden om ons schip. We worden begroet door een visser. "Do you have Tuna slices? I have 2 tuna's. How much? One for 100 EC$ (30 €)". We eten dus tuna vandaag. Als de tonijn schoongemaakt is gaan we snorkelen. Het rif bij het schip is mooi maar de stroming is sterk een het kost wat inspanning om bij het strand te komen. De schildpadden zitten bij het grasveld aan het andere eind van het strand en daar snorkelen we verder. Als we het water ingaan zitten er al direct 2 in de buurt. Niet veel later kunnen we er 1 lang observeren, fotograferen en filmen. Zo prachtig!  Vooral als hij met ons opzwemt  met de lome slagen van zijn voorpoten. Thys vertelt dat om de punt van het eiland een prachtig rif zit met scholen grote vissen. Ik wil niet te lang snorkelen in de volle zon. Vanmiddag ga ik daar nog kijken. Terug op de boot maakt Thys een captains dinner van rijst met boontjes en tonijnsteak medium. Onno maakt een vruchtensalade van ananas, mango en banaan. Om het af te maken plaatsen we de tafel rondom de bazaanmast. Het is een godenmaal dat wordt afgemaakt door de witte wijn die Onno heeft besteld. Na de maaltijd rusten we wat. Om twee uur zwem ik met Onno naar het strand. In een waterdicht bakje neem ik mijn fototoestel en telefoon mee. Bij het strand wenkt Onno mij haastig, enigzins verschrikt kijkend en wijzend in het water. Als ik naast hem sta zie ik het ook. Drie enorme stekelroggen zwemmen rondjes vlak bij het strand. De grootste heeft een spanwijdte van ongeveer 1,5 meter. Ze zijn zo prachtig maar ook wel angstaanjagend groot. We durven allebei niet het water in om met ze te zwemmen! Het is een fascinerend schouwspel, ze draaien rondjes, de grootste van het stel is donker, de kleinste (nog altijd ruim 50 cm) zandkleurig. We denken dat ze af zijn gekomen op visafval van de strandtentjes. We lopen over een paadje naar de andere kant van het eiland als ik Onno tegenhoud. Voor ons zit een enorme leguaan, van kop tot staart zeker een meter. Hij is zandkleurig, met een zwart gestreepte staart en een oranje rugkam. Wat een magnifieke plek toch. We snorkelen aan de andere kant van het eiland. Er zijn mooie koraal formaties, klein groen knopjeskoraal, groot groen bolkoraal, wuivend bladkoraal,  buiskoraal, teveel om op te noemen. En overal waar je kijkt vissen. Een van de grotere soorten is nieuwsgierig en komt heel dicht bij waardoor ik mooie foto's kan maken.
Wat later maak ik vanaf het eiland mooie foto's van de Kaat. Iemand laat zijn drone op voor een beeld vanuit de lucht.
Net op tijd want het betrekt en als we aan boord zijn vallen de eerste spetters. We eten nasi goreng a la Kaat in het donker in de kuip en na de traditionele whisky we call it a day.

Dag 6

Gisteravond hebben we genoten van onze kreeft. Net toen we klaar waren begon het te betrekken en als een haas zijn we terug naar Kaat gegaan. De bui trok gelukkig over en in de kuip hebben we een glaasje whisky gedronken.
Het begint haast saai te worden maar de ochtend begint met een duik en snorkelen. Het is opnieuw prachtig en ik maak een paar mooie foto's. Onno "vangt"een paar conches op de berg van de vissers. We houden ze aan boord want we kunnen ze helaas niet invoeren. Het uitzicht bij het ontbijt is zo geweldig dat ik spontaan roep dat ik hier absoluut aan kan wennen. Dat werkt bij mijn zeilmaten de lach en instemming op.
Terwijl we ontbijten betrekt de lucht en kort daarna plenst het.  We wachten de buien af en tegen 11.30 vertrekken we. We hebben een laf windje in de rug. Op de genua maken we aanvankelijk nog 3 tot 4 knopen maar dat valt uiteindelijk terug naar onder de 3. Vanachter ons zien we enorme buien aankomen. Als we worden ingehaald regent het pijpenstelen. Onze schipper trekt zich terug in de kajuit; "even lezen". Soms zouden wij ook wel schipper willen zijn. Nog weer wat later schalt Tosca uit de luidsprekers. Wij vinden "I wil survive" toepasselijker. De buien zijn uitgestrekt en het regent dik twee uur. Ondanks de temperatuur koelt het in de buien flink af in combinatie met de wind. De route naar Tobago Cays is verraderlijk door het uitgestrekte rif dat er voor ligt. We moeten een koers van 220° aanhouden tot het waypoint om daarna een bijna haakse bocht te maken naar 130°. Alleen dan hebben we een goede doorgang naar de Cays. Thys vertrouwt het niet, in combinatie met de zich ontwikkelende buien. We draaien om en gaan naar Salt Whistle Bay op Mayreau. Het is een prachtig maanvormig baaitje met kromme palmbomen tot op het strand. Zo uit de brochure! Er komt een bootje aan dat helpt met het aanleggen. De volgende vraag is gelijk of we BBQued lobster willen vanavond. Het is 40€ pp. We kijken elkaar een keer aan en onze hoofden knikken ja voordat we bewust een besluit hebben genomen. Thys wil trakteren omdat het Hayo's verjaardag is. Als we liggen gaan we snorkelen. Het is niet zo spectaculair als op Mystique en er is flinke stroming. Aan boord vieren we happy hour. Een paar spreeuwachtigen komen snoepen van onze chips, eentje is zo brutaal dat hij uit mijn hand eet.
Het avond eten is heerlijk. Naast de kreeften krijgen we bakabana, knoflookaardappelen, Caraïbische rijst en wortelsalade, gecomplementeerd met witte wijn. We toasten op Hayo een halen herinneringen op terwijl we muzikaal begeleid worden door een luide Bob Marley. Het is een heerlijke maaltijd met goed gezelschap. We ontmoeten een Canadees en Noor, twee neven maar van 1 denken we dat het een nicht is. Hun bootje lijkt op de Kaat, ze zijn al op veel plekken in de wereld geweest maar de laatste jaren woont Oscar, de Noor, op het schip in Grenada. We nemen afscheid en gaan slapen, ik ben op. Ik slaap heerlijk buiten in de kuip onder de sterren hemel.
Met het bootje gaan we terug naar de  Kaat.

Dag 5

Het is mooi weer en ik slaap buiten in de kuip. Toch nog warm en ergens lig ik toch op "wacht". Ben dus regelmatig wakker. Ook steekt er af en toe een fikse wind op. De dag begint weer met een duik in zee. Ik snorkel bij de rotsen, weer erg mooi. Ik zie veel kreeften bijelkaar onder de rand van ern rots zitten. Ze staren mij allemaal waakzaam aan en eerlijk is eerlijk, ze zien er lekker uit, maar ik laat ze deze keer met rust. Het ontbijt is de inmiddels traditionele gebakken ei. Tegen 9 uur lichten we het anker en zetten we koers naar Mustique. Dit eiland werd gekocht door Lord Glenconner in 1958. Het is een eiland voor de jetset en je kunt er alleen komen als je steenrijk bent en een privé vliegtuig hebt of een vriend met een eigen jacht. Wij vallen in de laatste categorie! Het is een mooie zeiltocht die ik vrijwel helemaal stuur maar het lukt me niet om Onno helemaal bij het roer weg te houden :-). Kaat is een Koopmans van ongeveer 12 meter. Van dit type met 2 masten zijn er maar 5 gemaakt. Door de constructie in staal is het een zeer stabiel schip met veel "roergevoel". Een genot om te zeilen.
Thys merkt op dat een zeilschip een uniek voertuig is. Met welk ander middel kun je de hele wereld bereiken? Alleen een vliegtuig en dan moet je nog vluchtplannen indienen. Op een schip licht je het anker en klaar je in bij je aankomst haven.
Met 2 uur zeilen arriveren we in Mustique. Het is een droom; witte strandjes, palmbomen en kleurige visserboten verwelkomen ons. Na wat ruzie met een vastgelopen lijn van het grootzeil zakt het uiteindelijk toch en liggen we bij een aanmeer boei. We nemen een frisse duik een gelijk met snorkel. Ongelofelijk, alsof je in een acquarium zwemt. De meest prachtige vissen komen voorbij. Plotseling schiet er een tonijn met een blauwe rugstreep onder mij door. Je weet bijna niet waar je moet kijken en hoe langer je kijkt, hoe meer vissen je ziet. Als we uit het water zijn zien we een schildpad zijn kop boven het water uitsteken. Wat een prachtige plek!
Thys heeft en macaroni ansjovis gemaakt. Als die verorbert is gaan we aan wal, drinken bij de beroemde Basils Bar waar Mick Jagger ook wel eens komt als bewoner van het eiland. Overal zien we huizen van zeeslakken (conch) liggen. We kunnen ze helaas niet importeren. We hopen en krijgen wifi dus gauw appen, blog bijwerken even skypen. Fijn om Yvonne en de jongens even te zien en spreken. Ook de kranten worden gedownload.
Net als we een stukje willen gaan lopen begint het enorm te hozen. Kak, de boot is nog open...
We wachten de bui af en lopen door het dorpje naar boven. We proberen een mechanische ezel (golfkarretje) te huren maar alles is weg. Ondertussen komt er weer een hoosbui over. Ik red de apparatuur terwijl de mannen proberen het huis van Mick Jagger te vinden. Overal op het eiland lopen landschildpadden. Ik red er een die op zijn rug ligt. Vlak bij het dorp krioelt het van de schilpadden op een plek waar fruit ligt. Het lijken wel ratten.
Onno en Thys gaan nog langs de Library waar Thys gelijk wat zaken afhandeld bij computer en fax apparatuur.
Terug in Basils Bar gaan we na een biertje alledrie voor de kreeft. YOLO!

Dag 3

We zijn er weer vroeg uit en beginnen met een sprong in zee. Thys raad aan even te snorkelen bij de rotsen en het koraal. Dat doe ik en het is prachtig, paarse en gele vissen in alle maten, blad- en bekerkoraal en veel zeeegels. Onno wil gaan duiken, ik wil mee maar voel me er ergens niet senang over en besluit niet mee te gaan. Thys gaat inklaren en ik blijf aan boord om op het schip te passen en wat op re ruimen.
Bij terugkomst van Thys ga ik nog een keer snorkelen en neem de onderwatercamera mee. Bij het rif paradeert een blauwe stoplight parrotfish recht voor de camera en kan ik prachtig foto's nemen van hem maar ook van allerhande gele en paarse visjes. Tegen 11en is Onno terug van een prachtige duik. Hij ontknoopt ons van de palmboom, we lichten het anker en zetten koers naar St Vincent een afstand van zo'n 30 mijl. Er staat een mooie westen wind van zo'n 15 tot 20 knopen en we maken zelf ongeveer 5 knopen dus we moeten wel zes uur en hopen voor het donker te liggen. Ik zeil een heel stuk, Thys kookt een eenvoudige doch voedzame pasta en dan liggen de heren te slapen en stuur ik onze koers van 220° naar Chateaubelair.
We zien al snel de vulkaan Souffriere op St Vincent liggen. De zeestraat tussen de eilanden is ruig. Hier komt de Atlantische oceaan ongehinderd vanaf Kaapverdië aanrollen. Kaat wordt van de bakbootd zijde gebeukt door de oceaan deining (7 repeterende golven). Eerst hebben we stroom tegen en halen we net 4 knopen maar achter het eiland krijgen we stroom mee en zitten we op ruim 6. Met de ondergaande zon hebben we een prachtig uitzicht op de vulkaan waarvan de 1000 meter hoge top net in de wolken ligt. De hellingen zíjn rijk begroeid en we zien de smaragd groene contouren van oude lavastromen. Het weer is beangstigend mooi voor een bleekscheet als ik. Dan ontstaat er een bui aan de top van de vulkaan en zien we een regenboog die tot in de zee reikt. Betoverend mooi. Bij de laatste zonnestralen laten we het anker zakken. Ik bak tostis van oud brood en om 21.00 liggen we erin onder de luide Caraïbische muziek van een bruiloft op de wal.

Dag 2

Ik slaap heel aardig en ben om 6.00 uur echt wakker. Onno en Thys ook. Thys moet eerst de bilge pomp maken met het onderdeel dat ik meebracht. Ondertussen lekker douchen in de haven. Onno heeft een bakker ontdekt en heerlijke croissants en pain chocolat gekocht. De reparatie loopt voorspoedig en ik ga met Onno nog wat belangrijke boodschappen halen zoals bier, koekjes en eieren. We gaan ook uitklaren.
Om 11 uur varen we uit. Met de  oostenwind kunnen we halve wind varen richting St Lucia, een zelfstandig eiland zuidelijk van Martinique. Het is ruim 30 zeemijl. In het begin halen we even 9,4 knopen maar gemiddeld doen we 5 knopen dus is het dik 6 uur.
Ik neem voor de zekerheid en pil tegen zeeziekte want echt ingeschommeld ben ik nog niet en ik heb weinig zin om brak over de railing te hangen. De straat tussen Martonique en St Lucia is aardig ruig en op 1 moment is er een golf waar Kaat  induikt als een duikboot en het water met veel kracht over het dek slaat tot aan de ramen van de kuip.
Daarna wordt het rustiger en maken we mooie snelheid, op genua, grootzeil een bazaan. Langzaam maar zeker passeren we een catamaran. Een hele prestatie met onze 20 ton staal tegen een polyester catamaran van 2 ton. De bemanning van de catamaran kan er wel om lachen en we zijn zo dichtbij dat we even "pleasantries" uitwisselen. Het is een prachtige tocht en onderweg zien we fregatvogels en op vis jagende vogels die ik niet ken maar het beste kan omschrijven als zwarte witte Jan van Genten.
We zien St Lucia al snel maar gaan er helemaal langs om zuidelijk voor anker te gaan in Souffiere Bay. In de baai worden we tegemoet gevaren door behulpzame mannen die ons vertellen dat we niet mogen ankeren maar moeten aanleggen bij de boeien. Dat doen we dus niet en als we ankeren komt de Marine Park Ranger langszij waar we aan betalen. We mogen liggen tot de ochtend maar als er een mooring vrij is in de ochtend moeten we daar naartoe gaan. Ankeren is nog wel een procedure. Het schip ligt met de achterzijde naar het strand. Voor aan het anker en achter met een lang touw aan een palmboom. Onno springt het water in om het touw aan land te brengen. Dat moet helaas nog een keer als we proberen iets dieper te liggen en het touw losschiet.
Maar dan liggen we aan een prachtig strandje met palmbomen, zo uit een Bounty reclame. De lokale jeugd zwemt nog in zee omdat het zondag is en ze maken een praatje en bietsen om een koekje dat ze krijgen. Direct aan het strand ligt op een verhoging een  mooi restaurant waar we wat gaan drinken en later eten. Eronder is Augustino aan het beeldhouwen in hout en bewonderen we zijn houten producten.
We eten heerlijke vis, garnalen met coquilles en biefstuk.  Om 20.30 ben ik doodop en gaan we terug Kaat. Ik val gelijk in slaap, de mannen nemen nog een afzakkertje.

Dag 4

We zijn om half zes wakker. In de baai was redelijk wat deining dus af en toe was het even schrap zetten "s-nachts. We beginnen de dag met een duik in zee. Onno gaat snorkelen bij een eilandje ongeveer een mijl uit de kust. We zwemmen ernaartoe zonder flippers maar bij het eiland staat een interessante stroming en ik keer terug. Onno gaat wel  door en snorkelt een kwartiertje. Toch wel een stief eindje zwemmen vond hij. Thys heeft flippers en zwemt naar de het strand op de wal om even couleur locale op te snuiven. We zijn wat op onze hoede want 2 weken geleden is er een "yachtie" doodgeschoten bij een overval op zijn schip. Daarom hebben we ons vannacht ook afgesloten achter het traliewerk. Als iedereen weer aan boord is heb ik de koffie klaar, eten we een broodje een lichten we het anker. We zetten koers naar Bequia, Port Elisabeth. Daar zullen we inklaren voor St Vincent and Grenadines. De wind rondom de eilanden varieert sterk. Ondanks de NO passaat varen we uit met westenwind. Ik sta aan het roer en zie aan bakboord een dolfijnachtige, waarschijnlijk een tuimelaar. Hij is alleen want we zien er niet meer.
Voorbij St Vincent is de wind oostelijk kracht 4 a 5. Onder vol zeil maken we 5 tot 6 knopen. Als we onder de kust van Bequia zijn vaart een rubberboot een tijdje met ons op. Het is een local die foto's maakt van de aanlopende jachten. Slimme zet want je hebt niet snel foto's van jouw eigen schip onder vol zeil. Hij komt langszij en geeft zijn kaartje. Rond 14.00 in Port St Elisabeth. We mogen aanleggen bij Tradewinds. Onno gaat inklaren en ik doe boodschappen. Uiteindelijk doen we alles samen. Het is een klein stadje met winkeltjes, een groentemarkt het immigratie kantoor en een bank. Ik haal  Caraïbische Dollars bij de bank. En inklaren gaat soepel en we halen wat brood, chippies, kip en bacon. Op de fruitmarkt wil iedereen ons wat aansmeren maar we gaan weg met een verzameling passie vrucht, ananas, mango, bananen en zuurzak.
Aan boord nemen we nog een lekker Caraib biertje en dan zeilen we door naar Friendship bay aan de andere kant van het eiland. Het ankeren is nog even lastig maar ruim voor het donker liggen we. Uit de kombuis komen goddelijke luchten van het maaltje dat Thys maakt en Onno trakteert op een vruchten fantasie van zuurzak, passievrucht en stervrucht. Een ware vitamine bom.

Dag 1 - Caraiben

Vanmorgen in alle vroegte opgestaan om eerst naar Parijs en van daar naar Martinique te vliegen. Yvonne brengt me en de jongens gaan ook even mee. Dat vind ik lief en gezellig. Ik word gedropt en laat mijn tas achter in de handen van onze blauwe trots. Thys maakte zich zorgen over mijn bagage omdat hij in de baai blijft liggen en naar de wal komt roeien. Maar ondanks dat ik licht reis heb je toch gauw een tas bijelkaar met T-shirts, boeken, een stuk oude kaas en een onderdeel voor Kaat.  Het heeft gevroren vannacht en onze vrouwelijke piloot kondigt aan dat we eerst naar het deicing platform gaan voordat we vertrekken van de Polderbaan. Dat kost al met al een half uur dus kom ik op CDG aan om 8.30. Mijn vlucht naar Martinique vertrekt van terminal A en boarding sluit om 9.45. Toch wel krapjes zeker als ik pas rond 9.00 mijn koffer heb. Van F naar A reis je met de shuttle bus. Om 9.15 ben ik bij de balie. Gelukkig is de rij kort. Helaas niet bij de veiligheids controle en de douane.  Reizen staat synoniem aan wachten wachten en nog eens wachten. We vliegen met een A-330 en om iets over 11-en vertrekken we voor een vlucht van 8,5 uur.
Rond 15.00  uur lokale tijd land ik. Geen douane perikelen want we zijn nog steeds in Frankrijk. Ook de telefoon meldt doodleuk welkom in Frankrijk ( Caraibisch deel). Ik sms naar huis en naar Thys die net Le Marin binnenloopt. Mijn bagage komt snel en buiten pak ik een taxi. Mijn koffer wordt aangepakt en ik vraag nog snel wat het kost. Ik versta 16 maar als we gaan zitten zegt hij in het Engels nog even sixtyfive. Een van ons twee kan dus niet goed vertalen en ik ben bang dat ik dat ben. Het is 30 km en Martinique is mooi, Frans en enorm groen. Ik had en Frans Curaçao verwacht maar het is veel groener. Ook de infrastructuur is Frans met tweebaans wegen en Franse wegaanduidingen. Ik arriveer bij restaurant Indigo van Steven, een bekende van Fryrk. Alles zit echter dicht. Ondertussen is het wel 38 graden dus ik trek wat uit en blijf onder het afdakje. Thys blijkt toch in de haven aangelegd te hebben en ik ik loop terug en kom onderweg Onno tegen. Ook het weerzien met Thys is hartelijk en dan ben ik aan boord van Kaat. We praten bij en komen tot de conclusie dat een Noordelijke koers ongunstig is. Dus zuidelijk naar St Lucia, de Grenadines en Grenada. Ik boek een vlucht vanuit Grenada naar Martinuque en een hotel voor een nacht. We eten heerlijk bij Stevens Indigo maar tegen 9.30 gaat het licht wel uit en gaan we naar bed. Ik wil nog even in de kuip slapen maar het gaat regenen en dat doet het vaker die nacht dus slaap ik binnen in de kajuit.