Bericht van Pooh

Hallo Etiene
Van harte gefeliciteerd namens alle bemanningsleden aan boord.

Misschien is het voor morgen handig wanneer jullie gebruik maken van
het hotel. Dan kunnen jullie daar, voor de laatste keer douchen;-) Wel
aardig om morgenavond al bij elkaar te komen voor een Sail Away borrel
aan wal hier in Palmeira aan de haven.
sms voor de zekerheid naar dit nummer bij aankomst +31xxxxxxxxxx (is van Yorick)


Tot morgen.
Dit is een bericht verstuurd vanaf het expeditie zeiljacht POOH

Bijna zover

Ik heb een krankzinnige week achter de rug. Eigenlijk heb ik de afgelopen maand geprobeerd een maand vooruit te werken. Dat kan natuurlijk niet maar ik had wel een strakke planning om te zorgen dat zoveel mogelijk klaar was. Ik heb er een goed gevoel over, alles is afgeleverd en/of voorbereid. Morgen nog een MT vergadering, dan door naar een bijeenkomst met de buitendienst en dan is het gedaan.
Morgenavond zullen wat vrienden en familie langskomen om afscheid te nemen en mijn reisgenoot Thys zal samen met zijn vrouw arriveren. Alles is nu ingepakt dus zaterdagochtend kunnen we vertrekken.
Het is nog steeds een raar idee, ik zit nog zo midden in mijn werk dat ik me niet kan voorstellen dat ik overmorgen aan boord zal stappen. Hennie schreef vandaag op de positietracker (zie link Waar Ben Ik Nu) dat we Zondag 2 december vertrekken naar Suriname. Toen ik dat las realiseerde ik me dat het echt is, dat het gaat gebeuren. Ik kan niet wachten!

Aftellen

Met nog exact een week te gaan wordt  het allemaal menens. De tas ligt al een week of 2 klaar om daar langzamerhand spullen in te leggen. Daar zijn 2 reden voor. De eerste is dat ik werk tot de laatste dag voor vertrek en voorbereiding dus essentieel is. De tweede dat je normaal gesproken op vakantie maar 2 dingen nodig hebt, paspoort en creditcard. Maar eenmaal op het schip zal er geen parlevinker langszij komen dus alle essentiële zaken moeten in mijn tas zitten.
Op mijn werk is alles onder controle. Zoals gewoonlijk loopt de planning niet volgens planning omdat externe oorzaken druk leggen op de voortgang. Maar het ziet er naar uit dat er geen open einden achterblijven. Reistechnisch is alles geregeld. De visa voor Kaapverdië zijn ook binnen. Bijzonder eenvoudig, eigenlijk is het een excelformulier met een stempel. Je zou ook kunnen zeggen waarom moeilijk doen als het makkelijk kan! Dit weekend nog wat voorbereidingen trefffen voor mijn afwezigheid waaronder kadootjes voor bij de schoorsteen en de laatste zaken aanschaffen en dan begint het echte aftellen.

Plannen en Boeken

Nu alle lichten op groen staan moet er het een en ander geregeld gaan worden. Allereerst wil ik graag met Hennie kennismaken. Hennie is echter met de Pooh op weg naar Portugal maar hij komt terug voor de Hiswa te water en we spreken af op wo 5 september. Dan moet er praktisch het een en ander geregeld worden op mijn werk. De agenda voor december moet leeg en mijn vrije dagen moeten geregeld worden. Met het opmaken van mijn dagen van 2012, het kopen  van extra dagen en "lenen" van 2013 lukt het om december vrij te hebben. Gelukkig zijn wij tussen Kerst en Oud en Nieuw dicht dus dat scheelt weer een week.
Dan moet de reis naar Sal, Kaapverdië geregeld worden alsmede de terugreis vanuit Suriname. Ik informeer mijn familie in Suriname die bevreesd en verheugd zijn over mijn komst. Bevreesd over de reis per zeilschip. Ik kan toch beter het vliegtuig nemen? Misschien komt het omdat leven in Suriname avontuurlijker is dan in Nederland en er minder behoefte is aan spanning? Verheugd zijn ze ook en ik kan bij iedereen komen slapen. Daarmee zijn we midden september gereed om boekingen te gaan doen. Op 1 december vliegen Thys en ik met Transavia naar Sal. Een probleempje dat nog opgelost moet worden is het visum voor Kaapverdië. Dat kan alleen uitgegeven worden met een bewijs van in- en uitreis en een bewijs van boeking van accommodatie. Met onze ticket kunnen we de heenreis bewijzen, Hennie heeft ons een verklaring gegegeven dat wij Kaapverdië met de Pooh zullen verlaten op uiterlijk 5 december. Maar daarmee moeten we dus 5 nachten accommodatie boeken terwijl misschien maar 1 nacht nodig is. Ik onderzoek of er een hotel is dat ons kan helpen. Hotel Morabeza kan dat. We boeken bij hen 1 nacht van 1 op 2 december en reserveren 3 nachten tot 5 december die we kosteloos kunnen annuleren. Zij vragen ook ons visum aan. We zijn blij met hun service en bereidwilligheid! Aangezien enkele reizen doorgaans kostbaar zijn en dit ook nu weer het geval blijkt te zijn boeken we de terugvlucht uit Suriname uiteindelijk op onze Flying Blue miles. Alles is dan gepland. Vliegen naar Sal op 1 december, de reis met de Pooh naar Suriname en de terugvlucht naar Nederland op 31 december.

Dromen kunnen uitkomen

Zoals zo vaak met afspraken loopt het anders dan gedacht. Je wordt opgeslokt door de dagelijkse beslommeringen in het gezin en op het werk. Het maken van een oversteek verwordt tot een wild idee dat naar de achtergrond verschuift. Omdat ik dit jaar ook 50 word wilde ik graag iets bijzonders doen dus als snel werden er nieuwe ideeën ontplooit om iets met het gezin te doen. Intussen was ook de zomervakantie al gepland. De kinderen wilden graag nog een keer naar Orlando en wij vonden het prettig om daar Curacao aan vast te plakken dus zo gezegd zo gedaan.
Op vrijdag 6 juli gaat de telefoon. Thys belt. Hij heeft eindelijk mijn nummer weer gevonden na het overlijden van zijn oude telefoon. Zijn boodschap is kort en krachtig; "ik heb het voorelkaar, we kunnen gaan!". Hij legt uit dat we eind november kunnen opstappen op Kaapverdië om de oversteek te maken naar Suriname. De tocht duurt ongeveer een maand. Plotseling staat alles op zijn kop. Ik ben geweldig blij dat de kans zich voordoet. Tegelijk zijn er allemaal praktische bezwaren die opgelost moeten worden. Allereerst mijn werk, kan ik weg in december, ik heb niet voldoende vakantiedagen, hoe zal men reageren op dit voornemen. Ook heb ik meer details nodig over exacte vertrekdatum en reisduur. Thys geeft mij het telefoonnummer van Hennie ten Dam van ZAT (Zeilen Atlantische Toertocht). Ik bel direct en spreek met Hennie die meer vertelt over de planning. Hennie blijkt nota bene in dezelfde wijk als ik gewoond te hebben. Toeval bestaat niet zegt mijn vrouw dan. Het gezin is unaniem van mening dat ik moet gaan. Heel bijzonder is dat de reis Suriname als einddoel heeft, het land waar mijn vader vandaan komt. Ik stem op mijn werk af met onze algemeen directeur die zonder aarzeling zegt dat ik het moet doen. Daarmee staan alle lichten op groen. Surinam, here I come!