Zoals zo vaak met afspraken loopt het anders dan gedacht. Je wordt opgeslokt door de dagelijkse beslommeringen in het gezin en op het werk. Het maken van een oversteek verwordt tot een wild idee dat naar de achtergrond verschuift. Omdat ik dit jaar ook 50 word wilde ik graag iets bijzonders doen dus als snel werden er nieuwe ideeën ontplooit om iets met het gezin te doen. Intussen was ook de zomervakantie al gepland. De kinderen wilden graag nog een keer naar Orlando en wij vonden het prettig om daar Curacao aan vast te plakken dus zo gezegd zo gedaan.
Op vrijdag 6 juli gaat de telefoon. Thys belt. Hij heeft eindelijk mijn nummer weer gevonden na het overlijden van zijn oude telefoon. Zijn boodschap is kort en krachtig; "ik heb het voorelkaar, we kunnen gaan!". Hij legt uit dat we eind november kunnen opstappen op Kaapverdië om de oversteek te maken naar Suriname. De tocht duurt ongeveer een maand. Plotseling staat alles op zijn kop. Ik ben geweldig blij dat de kans zich voordoet. Tegelijk zijn er allemaal praktische bezwaren die opgelost moeten worden. Allereerst mijn werk, kan ik weg in december, ik heb niet voldoende vakantiedagen, hoe zal men reageren op dit voornemen. Ook heb ik meer details nodig over exacte vertrekdatum en reisduur. Thys geeft mij het telefoonnummer van Hennie ten Dam van ZAT (Zeilen Atlantische Toertocht). Ik bel direct en spreek met Hennie die meer vertelt over de planning. Hennie blijkt nota bene in dezelfde wijk als ik gewoond te hebben. Toeval bestaat niet zegt mijn vrouw dan. Het gezin is unaniem van mening dat ik moet gaan. Heel bijzonder is dat de reis Suriname als einddoel heeft, het land waar mijn vader vandaan komt. Ik stem op mijn werk af met onze algemeen directeur die zonder aarzeling zegt dat ik het moet doen. Daarmee staan alle lichten op groen. Surinam, here I come!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten