dinsdag 22 maart 2016

Dag 10

We staan vroeg op voor onze tocht naar Grenada. We gaan in één streep naar St George's waar we goed kunnen liggen en inklaren. Dat is 37 mijl. Eerst een zeebad en afspoelen met een fles zoet water. Naast ons duikt een grote schildpad op. We ontbijten met gebakken ei en brood. Dan wordt het anker gelicht. We zijn bang voor harde wind want vannacht heeft het enorm gewaaid. Onno maakt ons nog even bang met OZO wind maar uiteindelijk was de wind ONO windkracht 6 tot 7. We spuiten door het water met 7 of meer knopen. Het is een mooie tocht langs Canouan, de rotsen Two Sisters en  Isle de Ronde. We moeten een actieve onderzeese vulkaan ontwijken en kunnen dan door naar Grenada. De reis loopt voorspoedig, prachtig zeilweer. Aan de kust van Grenada liggen veel kleine dorpjes met huizen in felle kleuren. Tegen 13.00 zien we St George's liggen. Het ziet er een beetje Toscaans uit met de torentjes van kerken en de rode daken. Ruim voor 15.00 uur liggen we in Port Louis Marina. Thys gaat inklaren, de haven heeft douches dus eerst eens heerlijk uitgebreid met zoet water douchen. Zo heerlijk! We lopen naar de bushalte. Dat betekent dat een mini busje volgepropt wordt met 20 man en we voor EC 2,50 (minder dan een euro) meekunnen. De busjes stoppen overal en een "controleur" weet precies wie er waar uit moet. Naast mij zit een prachtig donker meisje op schoot bij haar vader. Waar we uitstappen liggen kleine vissersbootjes en er wordt handel gedreven. Ik maak wat mooie foto's. We lopen naar het kerkje op de top waarvan het middenschip in een orkaan is vergaan. De sfeer in de stad is gemoedelijk. Dan naar beneden en via het tunneltje weer de stad in. We lopen naar de Nutmeg een eten nog een keer lobster, Thys een T-bone. Ze hebben goede wifi (itt de haven) en we werken alle mail en de blog bij.
Morgen gaan we naar Hartman Bay. Onze laatste stop. Daar gaat de boot uit het water. Woensdag ochtend vlieg ik naar Martinique. Daar blijf ik nog een nacht voordat ik vertrek naar huis. Het was een magnifieke trip met geweldige reispartners. Thys bedankt voor deze mogelijkheid en Onno bedankt voor je gezelligheid en humor. And, what happens on the Kaat, stays on the Kaat!

maandag 21 maart 2016

Dag 9

Je zult nu inmiddels het ritueel wel herkennen. Half zes wakker, duikje, ontbijt met vers brood en klaarmaken voor vertrek. We zeilen naar Petit St.Vincent, weer een prive eiland. De koers luistert nauw door ondieptes van zandbanken en koraalrif. We ankeren op 100 meter van het strand in het zand, dus het water is helder blauw. Er is weinig te snorkelen maar we vinden een plek waar veel conch schelpen zijn weggegooid. We zoeken een paar mooie uit, misschien kunnen we ze toch meekrijgen? Iets verder op het strand is een leuke bar, de prijzen zijn schappelijk en het lijkt ons een mooi plekje voor een drankje en lunch. We luieren en lezen wat op de boot. Als we verhit zijn nemen we een duik. Naast de boot zien we een kleine schildpad die er snel vandoor gaat als ik dichtbij kom. Ik zwem door naar het strand en zit daar een tijdje als Thys en Onno met het bootje overkomen. We lunchen met pizza's en een burger voor Thys. Na de lunch liggen we op het strand in de schaduw van de bomen voor een korte siësta. Terug aan boord eten we een fruitsalada en verliezen ons dan aan de boeken. Een loom dagje.  We besluiten morgen in een keer naar Grenada te zeilen, ongeveer 35 mijl.

Dag 8

Bij de eerste zonnestralen zijn we wakker, klaar voor een sprong in het water. Onno gaat nog een keer snorkelen aan het eind van het eiland, Thys aan het begin. Hij gaat met flippers vanwege de stroming. Ik houd het bij een rondje om de boot. Thys heeft brooddeeg te rijzen gezet dat ik in de oven zet. We ontbijten met vers warm brood. Uiteraard met kaas. Na het ontbijt en de controles zetten we koers naar Union. Daar moeten we uitklaren, morgen varen we Grenada in. De tocht naar Clifton vraagt om aandacht, overal om ons heen liggen verraderlijke riffen. Als we Clifton binnenlopen vraagt een jongen in een motorboot of we een mooring willen. Eigenlijk willen we naar de harbour yacht club dus wijzen we zijn aanbod af. De steiger ligt echter vol dus uiteindelijk nemen we toch een aanmeerboei en regelen we dat hij ons naar en van de wal brengt. Onno blijft aan boord, Thys gaat uitklaren en ik doe boodschappen. Eerst halen we EC dollars bij de bank. In het supermarktje score ik bier, wijn, eieren een een chipie. Ik loop door naar het groente en fruit marktje. Het is een kleurig geheel van stalletjes met lokaal fruit en een enkele excentrieke bewoner waardoorheen 3 magere geiten lopen. Ik zie Big Citi Grill. Op Tobago Cays zagen we hun wifi af en toe. Ik pak snel mijn telefoon en het lukt om wat apjes en mail te versturen. Op het marktje word ik verleid met "sweety" en "darling" door een vrolijke kraamdame en ik koop ananas, pomelo en appels bij haar.
Ik schiet nog heimelijk wat foto's en als ik terugloop komt Thys net aanlopen. Hij steelt ook nog snel wat wifi. Aan de kade wacht onze vriend reeds. We steken over naar Palm Island. Een groot deel van het eiland is privaat bezit van een zeer luxe resort. We vinden een mooring en nemen een frisse duik. Het is mooi snorkelen. Aan land gaan is wat lastig omdat tot vlak voor de kust veel zeeegels zitten. Er is één strandje waar wij als normale stervelingen mogen komen en we zitten daar een tijdje, uitkijkend over het helder blauwe water richting de Kaat.
Terug aan boord eten we onze tweede maaltijd tonijn. Thys maakt er weer iets heerlijks van gekruid met peper een snufje zout en wat gember. Chinese man heeft gegeten, Chinese man moet slapen, dus een kleine siësta. In de namiddag snorkelen we nog een keer. Ik zie een pijlinktvis naast de vele andere mooie vissen. We hebben een rustige avond met wat lezen en discussiëren, een noodlesoepje en ons glaasje whisky. Ik slaap in de kuip.

zaterdag 19 maart 2016

Dag 7

Om half 7 zijn we wakker, om ons heen fluiten alle vogels. Er komt een bootje langszij met vers brood een fruit. Van onze laatste Eastern Caribian dollars kopen we stokbrood en bananen. Het is een prachtige dag, er staat wel een fikse wind. Op de motor willen we vandaag langs het rif oversteken naar Tobago Cays. Het is ongeveer 2,5 mijl. Tobago Cays is een marine park van een verzameling onbewoonde eilandjes. Het is prachtig snorkelen bij het rif en op de grasbedden grazen zeeschildpadden. We motoren ernaartoe en bij onze ankerplaats zien we al gelijk de eerste schildpad naast ons opduiken.
Vergeet wat ik gezegd heb totnutoe, dit is echt, echt, echt uit de folder. Azuurblauw water om ons heen, de met palmbomen bedekte strandjes van de eilandjes Petit  Bateau en Petit Rameau naast ons en schildpadden om ons schip. We worden begroet door een visser. "Do you have Tuna slices? I have 2 tuna's. How much? One for 100 EC$ (30 €)". We eten dus tuna vandaag. Als de tonijn schoongemaakt is gaan we snorkelen. Het rif bij het schip is mooi maar de stroming is sterk een het kost wat inspanning om bij het strand te komen. De schildpadden zitten bij het grasveld aan het andere eind van het strand en daar snorkelen we verder. Als we het water ingaan zitten er al direct 2 in de buurt. Niet veel later kunnen we er 1 lang observeren, fotograferen en filmen. Zo prachtig!  Vooral als hij met ons opzwemt  met de lome slagen van zijn voorpoten. Thys vertelt dat om de punt van het eiland een prachtig rif zit met scholen grote vissen. Ik wil niet te lang snorkelen in de volle zon. Vanmiddag ga ik daar nog kijken. Terug op de boot maakt Thys een captains dinner van rijst met boontjes en tonijnsteak medium. Onno maakt een vruchtensalade van ananas, mango en banaan. Om het af te maken plaatsen we de tafel rondom de bazaanmast. Het is een godenmaal dat wordt afgemaakt door de witte wijn die Onno heeft besteld. Na de maaltijd rusten we wat. Om twee uur zwem ik met Onno naar het strand. In een waterdicht bakje neem ik mijn fototoestel en telefoon mee. Bij het strand wenkt Onno mij haastig, enigzins verschrikt kijkend en wijzend in het water. Als ik naast hem sta zie ik het ook. Drie enorme stekelroggen zwemmen rondjes vlak bij het strand. De grootste heeft een spanwijdte van ongeveer 1,5 meter. Ze zijn zo prachtig maar ook wel angstaanjagend groot. We durven allebei niet het water in om met ze te zwemmen! Het is een fascinerend schouwspel, ze draaien rondjes, de grootste van het stel is donker, de kleinste (nog altijd ruim 50 cm) zandkleurig. We denken dat ze af zijn gekomen op visafval van de strandtentjes. We lopen over een paadje naar de andere kant van het eiland als ik Onno tegenhoud. Voor ons zit een enorme leguaan, van kop tot staart zeker een meter. Hij is zandkleurig, met een zwart gestreepte staart en een oranje rugkam. Wat een magnifieke plek toch. We snorkelen aan de andere kant van het eiland. Er zijn mooie koraal formaties, klein groen knopjeskoraal, groot groen bolkoraal, wuivend bladkoraal,  buiskoraal, teveel om op te noemen. En overal waar je kijkt vissen. Een van de grotere soorten is nieuwsgierig en komt heel dicht bij waardoor ik mooie foto's kan maken.
Wat later maak ik vanaf het eiland mooie foto's van de Kaat. Iemand laat zijn drone op voor een beeld vanuit de lucht.
Net op tijd want het betrekt en als we aan boord zijn vallen de eerste spetters. We eten nasi goreng a la Kaat in het donker in de kuip en na de traditionele whisky we call it a day.

Dag 7

Om half 7 zijn we wakker, om ons heen fluiten alle vogels. Er komt een bootje langszij met vers brood een fruit. Van onze laatste Eastern Caribian dollars kopen we stokbrood en bananen. Het is een prachtige dag, er staat wel een fikse wind. Op de motor willen we vandaag langs het rif oversteken naar Tobago Cays. Het is ongeveer 2,5 mijl. Tobago Cays is een marine park van een verzameling onbewoonde eilandjes. Het is prachtig snorkelen bij het rif en op de grasbedden grazen zeeschildpadden. We motoren ernaartoe en bij onze ankerplaats zien we al gelijk de eerste schildpad naast ons opduiken.
Vergeet wat ik gezegd heb totnutoe, dit is echt, echt, echt uit de folder. Azuurblauw water om ons heen, de met palmbomen bedekte strandjes van de eilandjes Petit  Bateau en Petit Rameau naast ons en schildpadden om ons schip. We worden begroet door een visser. "Do you have Tuna slices? I have 2 tuna's. How much? One for 100 EC$ (30 €)". We eten dus tuna vandaag. Als de tonijn schoongemaakt is gaan we snorkelen. Het rif bij het schip is mooi maar de stroming is sterk een het kost wat inspanning om bij het strand te komen. De schildpadden zitten bij het grasveld aan het andere eind van het strand en daar snorkelen we verder. Als we het water ingaan zitten er al direct 2 in de buurt. Niet veel later kunnen we er 1 lang observeren, fotograferen en filmen. Zo prachtig!  Vooral als hij met ons opzwemt  met de lome slagen van zijn voorpoten. Thys vertelt dat om de punt van het eiland een prachtig rif zit met scholen grote vissen. Ik wil niet te lang snorkelen in de volle zon. Vanmiddag ga ik daar nog kijken. Terug op de boot maakt Thys een captains dinner van rijst met boontjes en tonijnsteak medium. Onno maakt een vruchtensalade van ananas, mango en banaan. Om het af te maken plaatsen we de tafel rondom de bazaanmast. Het is een godenmaal dat wordt afgemaakt door de witte wijn die Onno heeft besteld. Na de maaltijd rusten we wat. Om twee uur zwem ik met Onno naar het strand. In een waterdicht bakje neem ik mijn fototoestel en telefoon mee. Bij het strand wenkt Onno mij haastig, enigzins verschrikt kijkend en wijzend in het water. Als ik naast hem sta zie ik het ook. Drie enorme stekelroggen zwemmen rondjes vlak bij het strand. De grootste heeft een spanwijdte van ongeveer 1,5 meter. Ze zijn zo prachtig maar ook wel angstaanjagend groot. We durven allebei niet het water in om met ze te zwemmen! Het is een fascinerend schouwspel, ze draaien rondjes, de grootste van het stel is donker, de kleinste (nog altijd ruim 50 cm) zandkleurig. We denken dat ze af zijn gekomen op visafval van de strandtentjes. We lopen over een paadje naar de andere kant van het eiland als ik Onno tegenhoud. Voor ons zit een enorme leguaan, van kop tot staart zeker een meter. Hij is zandkleurig, met een zwart gestreepte staart en een oranje rugkam. Wat een magnifieke plek toch. We snorkelen aan de andere kant van het eiland. Er zijn mooie koraal formaties, klein groen knopjeskoraal, groot groen bolkoraal, wuivend bladkoraal,  buiskoraal, teveel om op te noemen. En overal waar je kijkt vissen. Een van de grotere soorten is nieuwsgierig en komt heel dicht bij waardoor ik mooie foto's kan maken.
Wat later maak ik vanaf het eiland mooie foto's van de Kaat. Iemand laat zijn drone op voor een beeld vanuit de lucht.
Net op tijd want het betrekt en als we aan boord zijn vallen de eerste spetters. We eten nasi goreng a la Kaat in het donker in de kuip en na de traditionele whisky we call it a day.

Dag 6

Gisteravond hebben we genoten van onze kreeft. Net toen we klaar waren begon het te betrekken en als een haas zijn we terug naar Kaat gegaan. De bui trok gelukkig over en in de kuip hebben we een glaasje whisky gedronken.
Het begint haast saai te worden maar de ochtend begint met een duik en snorkelen. Het is opnieuw prachtig en ik maak een paar mooie foto's. Onno "vangt"een paar conches op de berg van de vissers. We houden ze aan boord want we kunnen ze helaas niet invoeren. Het uitzicht bij het ontbijt is zo geweldig dat ik spontaan roep dat ik hier absoluut aan kan wennen. Dat werkt bij mijn zeilmaten de lach en instemming op.
Terwijl we ontbijten betrekt de lucht en kort daarna plenst het.  We wachten de buien af en tegen 11.30 vertrekken we. We hebben een laf windje in de rug. Op de genua maken we aanvankelijk nog 3 tot 4 knopen maar dat valt uiteindelijk terug naar onder de 3. Vanachter ons zien we enorme buien aankomen. Als we worden ingehaald regent het pijpenstelen. Onze schipper trekt zich terug in de kajuit; "even lezen". Soms zouden wij ook wel schipper willen zijn. Nog weer wat later schalt Tosca uit de luidsprekers. Wij vinden "I wil survive" toepasselijker. De buien zijn uitgestrekt en het regent dik twee uur. Ondanks de temperatuur koelt het in de buien flink af in combinatie met de wind. De route naar Tobago Cays is verraderlijk door het uitgestrekte rif dat er voor ligt. We moeten een koers van 220° aanhouden tot het waypoint om daarna een bijna haakse bocht te maken naar 130°. Alleen dan hebben we een goede doorgang naar de Cays. Thys vertrouwt het niet, in combinatie met de zich ontwikkelende buien. We draaien om en gaan naar Salt Whistle Bay op Mayreau. Het is een prachtig maanvormig baaitje met kromme palmbomen tot op het strand. Zo uit de brochure! Er komt een bootje aan dat helpt met het aanleggen. De volgende vraag is gelijk of we BBQued lobster willen vanavond. Het is 40€ pp. We kijken elkaar een keer aan en onze hoofden knikken ja voordat we bewust een besluit hebben genomen. Thys wil trakteren omdat het Hayo's verjaardag is. Als we liggen gaan we snorkelen. Het is niet zo spectaculair als op Mystique en er is flinke stroming. Aan boord vieren we happy hour. Een paar spreeuwachtigen komen snoepen van onze chips, eentje is zo brutaal dat hij uit mijn hand eet.
Het avond eten is heerlijk. Naast de kreeften krijgen we bakabana, knoflookaardappelen, Caraïbische rijst en wortelsalade, gecomplementeerd met witte wijn. We toasten op Hayo een halen herinneringen op terwijl we muzikaal begeleid worden door een luide Bob Marley. Het is een heerlijke maaltijd met goed gezelschap. We ontmoeten een Canadees en Noor, twee neven maar van 1 denken we dat het een nicht is. Hun bootje lijkt op de Kaat, ze zijn al op veel plekken in de wereld geweest maar de laatste jaren woont Oscar, de Noor, op het schip in Grenada. We nemen afscheid en gaan slapen, ik ben op. Ik slaap heerlijk buiten in de kuip onder de sterren hemel.
Met het bootje gaan we terug naar de  Kaat.

woensdag 16 maart 2016

Dag 5

Het is mooi weer en ik slaap buiten in de kuip. Toch nog warm en ergens lig ik toch op "wacht". Ben dus regelmatig wakker. Ook steekt er af en toe een fikse wind op. De dag begint weer met een duik in zee. Ik snorkel bij de rotsen, weer erg mooi. Ik zie veel kreeften bijelkaar onder de rand van ern rots zitten. Ze staren mij allemaal waakzaam aan en eerlijk is eerlijk, ze zien er lekker uit, maar ik laat ze deze keer met rust. Het ontbijt is de inmiddels traditionele gebakken ei. Tegen 9 uur lichten we het anker en zetten we koers naar Mustique. Dit eiland werd gekocht door Lord Glenconner in 1958. Het is een eiland voor de jetset en je kunt er alleen komen als je steenrijk bent en een privé vliegtuig hebt of een vriend met een eigen jacht. Wij vallen in de laatste categorie! Het is een mooie zeiltocht die ik vrijwel helemaal stuur maar het lukt me niet om Onno helemaal bij het roer weg te houden :-). Kaat is een Koopmans van ongeveer 12 meter. Van dit type met 2 masten zijn er maar 5 gemaakt. Door de constructie in staal is het een zeer stabiel schip met veel "roergevoel". Een genot om te zeilen.
Thys merkt op dat een zeilschip een uniek voertuig is. Met welk ander middel kun je de hele wereld bereiken? Alleen een vliegtuig en dan moet je nog vluchtplannen indienen. Op een schip licht je het anker en klaar je in bij je aankomst haven.
Met 2 uur zeilen arriveren we in Mustique. Het is een droom; witte strandjes, palmbomen en kleurige visserboten verwelkomen ons. Na wat ruzie met een vastgelopen lijn van het grootzeil zakt het uiteindelijk toch en liggen we bij een aanmeer boei. We nemen een frisse duik een gelijk met snorkel. Ongelofelijk, alsof je in een acquarium zwemt. De meest prachtige vissen komen voorbij. Plotseling schiet er een tonijn met een blauwe rugstreep onder mij door. Je weet bijna niet waar je moet kijken en hoe langer je kijkt, hoe meer vissen je ziet. Als we uit het water zijn zien we een schildpad zijn kop boven het water uitsteken. Wat een prachtige plek!
Thys heeft en macaroni ansjovis gemaakt. Als die verorbert is gaan we aan wal, drinken bij de beroemde Basils Bar waar Mick Jagger ook wel eens komt als bewoner van het eiland. Overal zien we huizen van zeeslakken (conch) liggen. We kunnen ze helaas niet importeren. We hopen en krijgen wifi dus gauw appen, blog bijwerken even skypen. Fijn om Yvonne en de jongens even te zien en spreken. Ook de kranten worden gedownload.
Net als we een stukje willen gaan lopen begint het enorm te hozen. Kak, de boot is nog open...
We wachten de bui af en lopen door het dorpje naar boven. We proberen een mechanische ezel (golfkarretje) te huren maar alles is weg. Ondertussen komt er weer een hoosbui over. Ik red de apparatuur terwijl de mannen proberen het huis van Mick Jagger te vinden. Overal op het eiland lopen landschildpadden. Ik red er een die op zijn rug ligt. Vlak bij het dorp krioelt het van de schilpadden op een plek waar fruit ligt. Het lijken wel ratten.
Onno en Thys gaan nog langs de Library waar Thys gelijk wat zaken afhandeld bij computer en fax apparatuur.
Terug in Basils Bar gaan we na een biertje alledrie voor de kreeft. YOLO!