Dag 18 – Aankomst in Surinam

Tijdens de wachten moeten we alert zijn. We varen ongeveer 25 mijl uit de kust en komen veel vissersbootjes tegen. De meeste voeren geen AIS maar gelukkig wel licht. Inmiddels zeilen we weer met 6 knopen. Tegen de ochtend varen we aan de wind richting de monding van de Suriname rivier. Als eerste teken van land krijgen we weer GSM ontvangst. Langzaam doemen de boeien op die ons wijzen op de monding van de rivier. Het water van de oceaan is troebel door het sediment dat afgevoerd wordt. Iedereen aan boord is gespannen en wil meemaken dat we Suriname binnenvaren. We realiseren ons ook dat het einde van onze tocht in zicht is. Om half 11 varen we langs Braamspunt de Surinamerivier op. Ik vind het een heel bijzonder moment om op deze manier Suriname binnen te varen. Mijn opa moet uit China zo aangekomen zijn. Eind jaren 50 vertrok mijn vader in omgekeerde richting naar Nederland en vandaag arriveer  ik via dezelfde route in Suriname. Ik ben zeilend vertrokken uit Afrika en gearriveerd in Zuid-Amerika. We zien fregatvogels boven het schip en veel vissers. Yorick hangt met zijn voeten uit het gangboord en een grote vis springt op en hangt bijna aan zijn voeten. Dat gaat gemakkelijker dan onze jacht op tonijn van de afgelopen weken.

Bij de splitsing van de Suriname rivier en de Commewijne rivier gaan we aan bakboord de Commewijne op. We zien precies op de punt Fort Nieuw Amsterdam liggen, dat bedoeld was om de achterliggende plantages te verdedigen. Ik heb druk App verkeer met mijn nicht Elvy en neef Nick. We naderen Margerita en de volgende steiger is Frederiksdorp. De Pooh wordt afgemeerd op bij de hoofdsteiger van Frederiksdorp en we zetten voet op Surinaamse bodem. We hebben er 15 dagen over gedaan en de afstand vrijwel volledig op zeil afgelegd. We lopen de gerestaureerde plantage open en worden ontvangen door mijnheer Hagemeijer, de eigenaar, die al van zijn zoon had gehoord dat een groot zeilschip aan het aanmeren was. De djogo’s komen op tafel en we toosten op de behouden aankomst. Dan hoor ik mijn naam roepen en zie ik mijn nicht Elvy, neef Nick, en neef Mike met Helen aankomen lopen. We begroeten elkaar hartelijk. Ze zijn volledig op de hoogte van alle avonturen via de blog. Ze maken kennis met de andere opvarenden en vertellen honderduit over Suriname. Ook mijn vader had via WhatsApp al iedereen welkom geheten in zijn geliefde Suriname. Men is unaniem van mening dat Frederiksdorp een prachtige plek is. Mijnheer Hagemeijer heeft voor ons later op de dag een kamer beschikbaar waar we kunnen douchen met zoet water! Wat een verwennerij. We lopen via de plantage naar Margerita waar we nog wat drinken en genieten van het rustige leven dat de meest Javaanse bewoners genieten. Dan terug naar Frederiksdorp om te hangmatteren en uit te rusten. Vanavond zullen we daar ook eten. Morgen gaan we naar Paramaribo om in te klaren en dan door naar Domburg.